ฝีดาษลิงและเกย์ โดย Lauren Moss ผู้สื่อข่าว LGBT และ Josh Parry โปรดิวเซอร์ LGBT ข่าวจากบีบีซี ผู้ป่วยโรคฝีดาษที่ได้รับการวินิจฉัยในสหราชอาณาจักร ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มเกย์และไบเซ็กชวล แพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านสาธารณสุขได้พูดคุยกับบีบีซีเกี่ยวกับ “เรื่องละเอียดอ่อนในความสมดุล” ของการรักษาข้อมูล กลุ่มผู้ที่มีความเสี่ยงมากที่สุดในปัจจุบัน โดยไม่ตีตราพวกเขาจนกลายเป็นความชะล่าใจ
การแพร่กระจายเชื้อที่เร็วขึ้นระหว่าง ฝีดาษลิงและเกย์ เป็นความจริงหรือไม่?
คำตอบสั้นๆ คือไม่!! เพราะทุกคนก็สามารถติดเชื้อฝีดาษลิงได้ ไวรัสไม่ใช่โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ส่วนใหญ่ติดจากการสัมผัสแบบเนื้ออย่างใกล้ชิด ซึ่งเป็นสาเหตุที่เชื้อนี้แพร่ไปยังคู่นอนของเราได้ แต่ด้วยผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันส่วนใหญ่ในกลุ่มชายรักชาย หรือ LGBTQ+ แพทย์จึงสนับสนุนให้คนกลุ่มนี้มีได้ตระหนักเป็นพิเศษต่ออาการของโรค Mateo Prochazka นักระบาดวิทยา จากสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งสหราชอาณาจักร (UKHSA) กล่าวว่า
“การติดเชื้อไม่เกี่ยวกับเรื่องเพศสภาพ เรากังวลเกี่ยวกับโรคฝีดาษลิง
โดยทั่วไปว่าเป็นภัยคุกคามสาธารณะ เรากังวลเกี่ยวกับสุขภาพของทุกคน”
ทำไม ฝีดาษลิงและเกย์ จึงพบได้มากกว่าคนทั่วไป?
เนื่องจากโรคฝีดาษลิง มักติดต่อผ่านการสัมผัสเชื้อโดยตรง เมื่อได้รับเชื้อคนใดคนหนึ่งในกลุ่มคนแล้ว จึงมีแนวโน้มที่จะแพร่กระจายผ่านกลุ่มคนที่สัมผัสใกล้ชิดกัน เช่น ภายในครอบครัว หรือคู่นอน ดร. Prochazka กล่าวว่า “ยังไม่มีความชัดเจนว่าทำไมเกย์ถึงมีสัดส่วนในการติดเชื้อที่สูงกว่า” เขากล่าวว่า “มันเพิ่งเกิดขึ้น ที่การติดเชื้อดูเหมือนจะได้รับการติดต่อในเครือข่ายของเกย์ ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย และไบเซ็กชวล นี่คือจุดที่เราเห็นว่าเป็นกรณีส่วนใหญ่ที่พบ”
มีทฤษฎีว่า การกลับมาของความต้องการเดินทางของกลุ่มคน สำหรับการเดินทางระหว่างประเทศ เนื่องจากการผ่อนคลายการล็อกดาวน์ของ Covid-19 อาจมีส่วนในการแพร่ระบาดครั้งแรก แต่การแพร่เชื้อจากคนสู่คนที่เกิดขึ้นในประเทศนอกฝั่งตะวันตก และแอฟริกากลางในช่วงไม่กี่สัปดาห์มานี้เป็นเรื่องใหม่
นักวิทยาศาสตร์กำลังตรวจสอบว่า การติดเชื้อเกิดขึ้นจากการแพร่เชื้อครั้งเดียวหรือไม่ หรือเหตุการณ์ที่เรียกว่า “ซุปเปอร์สเปรดเดอร์” เช่น เทศกาลพิเศษที่อาจส่งผลให้มีผู้ติดเชื้อมากขึ้นในคราวเดียว ดร. Prochazka กล่าวว่า “ความเป็นไปได้อีกอย่าง คือการมีส่วนร่วมเชิงรุกของเกย์กับบริการด้านสุขภาพทางเพศ อาจนำไปสู่การวินิจฉัยกรณีต่างๆ มากขึ้น”
ฝีดาษลิงและเกย์ : ความกลัวเป็นตราบาป
เกย์และไบเซ็กชวล ถูกตีตราและถูกเกลียดและกลัว คนรักร่วมเพศ หลังจากเกิดวิกฤตโรคเอดส์ในช่วงปี 1980 และ 1990 แพทย์และองค์กรการกุศลต่างกระตือรือร้นที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่า สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นซ้ำกับโรคฝีดาษลิง และกังวลว่ามันอาจทำให้ผู้อื่นไม่ตระหนักว่าตนเองอาจมีเชื้อไวรัส
องค์กรการกุศลด้านเอชไอวี และสุขภาพทางเพศ Terrence Higgins Trust กำลังสร้างความตระหนักร่วมกับผู้นำ UKHSA และ NHS เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม เกี่ยวกับโรคฝีดาษลิงและผลกระทบต่อผู้คน “อเล็กซ์ สแปร์โรว์ฮอว์ก” จากทีมปรับปรุงสุขภาพของทรัสต์กล่าวว่า “พวกเขากังวลว่า ผู้คนอาจเข้าใจผิดคิดว่า โรคฝีดาษลิงเป็นโรคของเกย์ และอยากบอกว่าทุกๆคนต้องตระหนักถึงสัญญาณและอาการที่แสดงขึ้น”
Jaime Garcia-Iglesias นักสังคมวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเอดินบะระ ผู้ศึกษาว่าโรคเอดส์ และโควิด-19 ส่งผลกระทบต่อชุมชนบางแห่งอย่างไร กล่าวว่า “มีความเสี่ยงสูงที่การเป็นตราบาปนี้จะกลับมาปรากฏอีกครั้ง และอาจทำให้ผู้คนหยุดขอความช่วยเหลือที่พวกเขาต้องการ”
ฝีดาษลิงและเกย์ : เราจะป้องกันตัวเองได้อย่างไร?
ดร. Prochazka กล่าวว่า “เนื่องจากจำนวนผู้ติดเชื้อมีน้อยมาก ผู้เชี่ยวชาญจึงไม่แนะนำให้ผู้คนต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมส่วนตัวในการใช้ชีวิต แต่อยากให้ระวังตัวเองอย่างต่อเนื่อง” เขายอมรับ “เป็นเรื่องละเอียดอ่อนของการรักษาสมดุลระหว่างการได้รับอิสรภาพในการเลือกสรรและเสรีภาพในการจะได้รับเชื้อ” และกล่าวว่า “สิ่งสำคัญคือ ผู้คนมีความพร้อมในการตัดสินใจของตนเอง”
ถุงยางอนามัยป้องกันการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ แต่ไม่สามารถป้องกันการแพร่เชื้อจากโรคฝีดาษลิงได้ นายสแปร์โรว์ ฮอว์กกล่าวว่า “ผู้คนไม่ควรวิตกกังวลมากเกินไป แต่ถ้าใครรู้สึกไม่สบายและมีอาการ เช่น มีไข้ ปวดศีรษะ ต่อมน้ำเหลืองบวมโต และมีผื่น ควรติดต่อคลินิก เพื่อขอคำแนะนำเพิ่มเติม หากคุณไม่มีอาการใดๆ และมีกำหนดเข้ารับการตรวจสุขภาพทางเพศเป็นประจำ คุณควรดำเนินการตามแผนที่วางไว้”
ถ้าฉันคิดว่าฉันเป็นโรคฝีดาษลิง ฉันจะต้องทำอย่างไร?
หากคุณมีอาการป่วย หรือมีผื่นที่เกิดขึ้นใหม่ และรู้สึกผิดปกติ ขอแนะนำให้คุณติดต่อคลินิกสุขภาพทางเพศในพื้นที่ของคุณ แต่อย่าไปนัดหมายด้วยตนเองโดยไม่แจ้งล่วงหน้า ผู้ที่มีความเสี่ยงมากที่สุด หลังจากสัมผัสกับผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้ว จะถูกขอให้แยกตัวอยู่ที่บ้านนานถึง 3 สัปดาห์ การติดเชื้อส่วนใหญ่จะหายได้เองโดยไม่ต้องรักษา แต่ถ้าคุณคิดว่าคุณเป็นโรคฝีดาษลิง คุณควรแจ้งให้แพทย์ทราบ เนื่องจากอาจใช้เวลามากกว่า 3 สัปดาห์กว่าที่อาการจะปรากฏ จึงมีแนวโน้มว่าจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยจะเพิ่มขึ้นและในขณะที่ UKHSA ยอมรับว่าการแพร่ระบาดนั้นมีความสำคัญและน่าเป็นห่วง แต่ก็ระบุว่าความเสี่ยงต่อผู้คนในสหราชอาณาจักรยังคงอยู่ในระดับต่ำ
อ่านบทความอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
- LGBTQ ชาวจีนเปิดใจเกี่ยวกับความอับอายหลังเปิดตัว
- สถานการณ์กฎหมายลงโทษ LGBTQ ทั่วโลกและความเคลื่อนไหว
ดร. Prochazka กล่าวว่า เมื่อภัยคุกคามใหม่เข้าสู่กลุ่มผู้คน “เราจะพยายามอย่างดีที่สุด เพื่อยับยั้งและปราบปรามมัน ผมคิดว่า เรายังอยู่ในขั้นตอนนั้นที่เราสามารถทำได้ และสามารถตอบสนองในการรักษาต่อโรคฝีดาษลิงนี้ได้จริง”
อ้างอิงข้อมูลจาก : BBC NEWS
